Dialectos coreanos

Coreano 한국어, 조선말
Pronuncia:	Hangugeo, Chosŏnmal
Outros nomes:	국어(國語) gugeo. Coloquialmente tamén 우리말 urimal
Falado en:	Corea do Norte, Corea do Sur, China e comunidades de inmigrantes coreanos en diversos países
Total de falantes:	Arredor de 76 millóns[1]
Posición:	17
Familia:	Illada ou talvez Altaica (controverso)  Coreano
Escrita:	hangul, hanja
Status oficial
Lingua oficial de:	Corea do Norte e Corea do Sur. Rexional: China.
Regulado por:	En Corea do Sur, o Instituto Nacional da Lingua Coreana (국립국어원/國立國語院)
Códigos de lingua
ISO 639-1:	ko
ISO 639-2:	kor
ISO 639-3:	kor
SIL:	KKN
Mapa
Status

Este artigo amosa escritos coreanos. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Na península de Corea fálanse varios dialectos coreanos. A península é extremadamente montañosa e o "territorio" de cada dialecto corresponde estreitamente aos límites naturais entre as diferentes rexións xeográficas de Corea. A maioría dos dialectos reciben o nome dunha das oito provincias tradicionais de Corea. Un deles é o suficientemente diferente dos demais como para ser considerado un idioma separado, a lingua jeju.

1. ↑ Nationalencyklopedin "Världens 100 största språk 2007" The World's 100 Largest Languages in 2007